گزارش تخصصی دبیر زبان انگلیسی :

بهبود مهارت نوشتاری دانش آموزان در درس زبان انگلیسی با روش های مناسب

فرمت فایل : ورد و قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل : 29 صفحه
شرح مختصری از فایل: 

چکیده:

به منظور یادگیری زبان یک زبان آموز باید بتواند علاوه بر فراگیری دانش عمومی زبان، به چهار مهارت speaking listening, writing و reading نیز تسلط کافی داشته باشد. در موضوع یادگیری زبان نادیده انگاری یک مهارت به سایر موارد نیز آسیب میرساند. مهارت نوشتاری یک productive skill می باشد که لازمه آن داشتن receptive skill کافی است، یعنی input دریافتی بدین منظور باید بسیار قوی باشد. موارد ورودی شامل خواندن و شنیدن و دایره وسیع لغت و دانش گرامری است. زبان آموزان خواستار شرکت در آزمونهای مهم به اهمیت یادگیری و داشتن مهارت لازم برای سپری کردن آزمونهای مورد نظر واقف هستند. بدین منظور فراگیری مهارت نوشتاری و یادگیری موارد مهم و ضروری در چگونگی آغاز و بیان مطلب و نتیجه گیری از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
در فراگیری مهارت نوشتاری باید مواردی مهم و ضروری را در نظر گرفت. از جمله موارد لازم، فراگیری و افزایش دانش عمومی زبان و واژگان و استفاده از فیلم و داستان کوتاه می باشد که همان راههای ورودی اطلاعات بوده و به عنوان پیش زمینه ای مهم برای یادگیری مهارت مذکور می باشند چراکه مواد و مطالب لازم برای تولید را در اختیار فرد قرار میدهد. با خواندن متن های مختلف انگلیسی ، زبان آموز علاوه بر این که دامنه لغت و املای خود را تقویت میکند، با روش ترکیب و چیدمان کلمات در کنار یکدیگر نیز آشنا می گردد .در فراگیری مهارت نوشتاری، نوشتن به صورتهای گوناگون نیز باید در نظر گرفته شود. برای نمونه اینکه متن مورد نظر برای چه افراد و چه گروه سنی میباشد و پیش از آن هدف از نوشتن چیست و یافتن دلایل آن.بر این اساس ، اینجانب ………….. با استفاده از روش های علمی از منابع گوناگون تحقیق مانند : مدیر، همکاران، دانش آموزان، کتابها ، مجلات و اینترنت به تجزیه و تحلیل آنها جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مساله و یافتن راه حل های پیشنهادی پرداختم .سپس به انتخاب چندین راه کار عملی از میان راه حل های پیشنهادی پرداخته و پس از اعتبار بخشی توسط گروه پژوهش ، به اجرای آنها اقدام نمودم.

مقدمه (بیان مساله و طرح موضوع )

فراگیری زبانهای خارجی، امروزه نقش چشمگیری در برنامه‌ریزی‌های شخصی افراد جامعه، بدون توجه تام به جایگاه اجتماعی آنان ایفا می‌کند. هر فرد از دو منظر به زبانهای خارجی و بایستگی یادگیری آن می‌نگرد: نخست علاقه و کشش‌های شخصی و دوم، نیاز خود.
علاقه، زاییده‌ی فرانگری به محیط پیرامون و درک دگرگونیهای ارتباطیِ بستر زندگی‌ست که به‌طبع، لزوم تعریف دوباره‌ی چگونگیِ حضور و نمود انسان در دایره‌ی جهانی را می‌طلبد. گسترش استثنایی دنیای اطلاعات و همه‌گیرشدن بیش از پیش پایگاههای اینترنتی، مجلات، نشریات الکترونیکی، شبکه‌های ماهواره‌ای، در کنار دسترسی بی‌سابقه‌ی جامعه به فیلم و سریالهای خارجی، حقیقتِ تغییر فرهنگ ارتباطی انسان در دهکده‌ی جهانی را پیش دیدگان اکثریت مردم گشوده و آشکارا آن بارقه‌های علاقه به ارتباط با دنیای خارج را در افراد جوامع خواهان پیشرفت، چه کم سن و چه بزرگسال پدید آورده است. آن کودک، جوان یا بزرگسال ایرانی که یا خود را برای حضور پویا در دنیای جدید و ترقی بدون مرز آماده می‌کند و یا در جستجوی آن است امروز دوست می‌دارد تا همپای پیشرفت شگرف رسانه‌ای، پای خود را از مرزهای محدود ارتباطی با تنها داشته‌ی فهمی و ارتباطی‌اش یعنی زبان مادری در داخل مرزهای کشور بیرون بگذارد و با یادگیری زبانی تازه و چندبُعدی ساختن دانش و آگاهی‌های خود، درهای تازه‌ای را بسوی زندگی و آینده‌ای برتر بگشاید.
درباب نگرش دوم به اهمیت یادگیری زبان یعنی نیاز فرد، چنین باید گفت که همیشه نمی‌توان توقع علاقه و رغبت داشت. چه بسیارانی که یا به محدودیت‌های ارتباطی و رسانه‌ای خود قانع‌اند و یا اقتضائات شغلی، وقتی برای فراگیری ایشان باقی نمی‌گذارد. اما افراد بیشماری با در نظر گرفتن شغل یا رشته تحصیلی خود، بدون توجهِ بارز به برجستگیِ جنبه‌ی علاقه، می‌بایست یادگیری زبان را به برنامه‌های روزانه یا هفتگی خود بیفزایند تا با دسترسی به منابع و سرچشمه‌های مورد نیاز، در کار خود موفق‌تر و در رشته‌ی تحصیلی خود پیشرو باشند.