پس از گرد همايي ديپلماتيک سال 2002 و انجام اصلاحات لازم به کنوانسيون بين المللي ايمني جان اشخاص در دريا و همچنين تسريع در اجراء الزامات نصب سيستم هاي شناسايي اتوماتيک کشتيها (AIS) ، در اجلاس 78 کميته ايمني دريانوردي (  ( MSC پيش نويس سندي در رابطه بااصلاحيه اي به SOLAS فصل XI-2  پيشنهاد گرديد تا امکانـي را جهت رد يابي و شناسايي کشتيها از راه دور فراهم سازد .

از آن زمان به بعد موضوع مذکور محور اصلي بحث اجلاسهاي مختلف IMO اعم  از کميته هاي فرعي و اصلي  قرار گرفت .  در اجلاس هفتاد و نهم اعضاء کميته MSC با بهره برداري از سيستم LRIT جهت موارد ايمني علاوه بر موارد امنيتي مذکور موافقت نمودند ليکن بحث و بررسي در زمينه فاصله ارسال اطلاعات بعنوان COASTAL STATE  (2000 مايل ) و همچنين فصلي از کنوانسيون سولاس که سيستم مذکور به آن الحاق خواهد شد ، مورد اعتراض و بحث کشورهاي مختلف بود . در MSC 80 پس از اعلام مخالفت اکثر کشورها از جمله جمهوري اسلامي ايران با فصل پيشنهادي(XI-2 ) از سوي کشور آمريکا ، فصل پنجم کنوانسيون سولاس ( SAFETY ) بعنوان فصل مورد توافق جهت الحاق سيستم مذکور به آن قرار گرفت . در زمينه فاصله ارسال اطلاعات بعنوان  COASTAL STATE نيز در MSC 81 بر روي فاصله حداکثر 1000مايل دريايي ( بصورت مشروط ) کشورها به توافق رسيدند.