گزارش تخصصی مشاور مدرسه :

پر رنگ تر و پر بار تر کردن نقش مدرسه در بالا بردن سطح سلامت روانی در دانش آموزان

فهرست مطالب

چکیده 4

مقدمه )طرح موضوع وبیان مساله ( .. 5

بیان مسئله 7

ارزیابی از وضعیت موجود 9

اهمیت موضوع 01

اهداف گزارش تخصصی : 01

هدف اختصاصی : 01

اهداف جزئی : 01

مقایسه با شاخص : 01

جمع آوری اطالعات 01

تجزیه و تحلیل اطالعات 01

بهداشت روان نوع اول 07

بهداشت روان نوع دوم 01

بهداشت روان نوع سوم 09

انتخاب راه حل موقتی 11

اجرای راه حل و نظارت بر آن 14

اریابی بعد از اجرای راه حل 15

ارزشیابی تأثیر اقدام جدید 11

نقاط قوت طرح : . 17

نتیجه گیری 17

پیشنهادات 11

منابع و مآخذ : 19

چکیده

سالمتی ، مهمترین عامل پیشرفت و ضامن بقای جامعه است . طراحی ، تدبیر و اجرای برنامه های توسعه در

بعد بهداشتی ، اعم از بهداشت جسمی و روان ، پس از خانواده باید در مدارس پایه ریزی گردد. چرا كه در

ایران كودكان از شش سالگی وارد مدرسه می شوند و اكثر آن ها وقتی از مدرسه بیرون می آیند كه به

بزرگسالی رسیده اند . بنابراین طبیعی است كه انتظار داشته باشیم، این مدت طوالنی بر تك تك آن ها اثر

عمیق گذاشته باشد . بنابراین با توجه به طوالنی بودن دوران تحصیل و باتوجه به حساس بودن كودكی و

نوجوانی باید انتظار داشت كه مدرسه بتواند در تضمین بهداشت روانی دانش آموزان یا ایجاد دشواری های

رفتاری برای آنان نقش مهمی داشته باشد . اینجانب مشاور مدرسه در پژوهش حاضر سعی بر این

داشته ا م تا عوامل تأثیر گذار بر بهداشت روانی در مدارس همچون ؛ محیط فیزیك مدرسه ، نقش معلمان و

نقش بهداشت روانی مسؤولین مدرسه در ارتقای سطح بهداشت روان دانش آموزان ، همچنین ویژگی های

افراد سالم از نظر روانی و نشانه های هشدار دهنده برای ضعف روانی كه در افراد می توان مشاهده كرد و در

پی آن كمکهایی كه معلمان و معاونین در ایجاد سالمت روان دانش آموزان می توانند داشته باشندو مواردی

از این دست را مورد بررسی قرار داده ام. باشد كه با استفاده از نتایج این پژوهش بتوانم به یاری خداوند

متعال یاری رسان معلمان و دانش آموزان این مرز و بوم باشم.

 

مقدمه

یکی از مکانهایی كه فعالیت بهداشت روان در آنجا میتواند مفید باشد، مدارس است. مدارس با در بر گرفتن بخش عظیمی از جمعیت آینده ساز جامعه، به عنوان یك مركز فرهنگی، اجتماعی مهم در جامعه مطرح میباشد. در عصر ما هدف از مدرسه رفتن صرفا انباشتن مطالب در ذهن نیست، بلکه پروش همه جانبه شخصیت دانشآموز میباشد. در این میان عوامل آموزشی مهمترین و موثرترین افراد در هر موسسه تربیتی است. آنها مرجع واقعیت برای كودک و نوجوان هستند، بنابراین به دلیل اهمیت آنها، بویژه در نظر دانشآموزان، از آنها انتظار میرود كه با شناخت دقیق دانشآموز و كشف مشکالت آنها، موقعیتهای آموزشی را به گونهای ترتیب دهند كه احساس رضایتمندی را در دانشآموزان به وجود بیاورند. از آنجایی كه كشور ما یکی از جوانترین جوامع دنیاست و در آن بیش از 11 میلیون كودک و نوجوان زندگی میكنند و بخش عظیمی از این جمعیت كثیر در مدارس ابتدایی تحصیل میكنند، لذا میتوان گفت كه بهترین موقعیتی كه میشود با آنها ارتباط منسجم و منظمی برقرار كرد، از طریق دستگاه تعلیم و تربیت است )محمدرضا شرفی، 71۷).0

تامین بهداشت و سالمت روحی و اخالقی كودكان و نوجوانان كه قریب یك سوم جمعیت كل كشور را تشکیل میدهند، یکی از وظایف اساسی دستاندركاران مسائل تربیتی و بهداشتی است و با توجه به نتایجی كه عدم ارضای نیازهای كودكان و نوجوانان به بار میآورد و با عنایت به این امر كه پیشگیری همیشه ارزانتر و آسانتر از درمان است. دستاندركاران امور فرهنگی كشورمان خصوصا معلمان به دلیل ارتباطات گسترده با اقشار كودكان و نوجوانان جامعه، میتوانند از یك سو موجبات پیشگیری از مشکالت و اختالالت

و نابسامانیهای روانی كودكان و نوجوانان را فراهم آورند و از سوی دیگر، مراتب رشد و شکوفایی استعدادهای آنان را هر چه بیشتر مهیا سازند.